بــه مُردادی ترین گرمـــا قسم، بدجور دلتنگم

                                                 شبیه گچ شده از دوری ات، بانوی من، رنگم!


                                            حسودی می کند دستم بــه لبهایی کـه بوسیدت!


                                           وَ من بیچاره ی چشم تو ام... با چشم می جنگم!


                                               تنم از عطــر آغـــوش ِ تــو دارد باز می سوزد


                                               جهنّم شد بهشتم؛ تا پرید آغوشت از چنگم


                                         نظام ِ آفـــرینش ناگهـــان بـــر عکس شد ،  دیدم-


                                         زدی با شیشه ی قلبت شکستی این دلِ سنگم!


                                            گلویم را گرفته بُغضی از جنسِ سکوت امشب


                                           "گُل ِ گلدون من..." جا باز کـــرده توی آهنگم!


                                         بَدَم می آید از ایـــن قــدر تنهایـــی... وَ دلشـــوره


                                        ازین احساسهای مسخره... از گوشی ام... زنگم!


                                       فضـــای شعـــر هم بدجـــور بوی لـــج گرفتــه– نه؟


                                       دقیقاً بیست و یک روز است گیج و خسته و منگم!


                                         تو تقصیری نداری ، من زیادی عاشقت هستم


                                        همین باعث شده با هر نگاهی زود می لنگم!


                                       همان بهتر کــه از هذیان نوشتن دست بردارم


                                       به مرگِ شاعرِ چشمت قسم... بدجور دلتنگم